Frachtowiec YX-1980 to jedna z najpopularniejszych lekkich jednostek handlowych w okresie wojny sithańsko-imperialnej. Jako godny następca całej linii lekkich frachtowców koreliańskich jest stosunkowo szybki, zwrotny i odpowiada zarówno tym, którzy parają się legalnym handlem, jak i tym, którzy wolą przewozić co bardziej poszukiwane towary w ukryciu przed okiem rozmaitych służb celnych.

Nietypowy kształt YX-1980 dla niektórych stanowi wadę, dla innych zaś zaletę tego statku. Wadę przede wszystkim dlatego, że dość trudno jest w jego rozczłonkowanym, ażurowym kadłubie wprowadzać modyfikacje do wybranych systemów pokładowych, wymieniać je na inne czy też dodawać nowe akcesoria. Zaletą natomiast okazuje się rozproszenie tychże systemów po dużej powierzchni tego sporego wszak jak na swoją nośność frachtowca: pojedyncze uszkodzenie, czy to wywołane czynnikami wewnętrznymi, czy zewnętrznymi, ogranicza się zazwyczaj dzięki temu tylko do wybranego podsystemu, nie wywołując kaskady innych awarii. Ponadto równomierne rozmieszczenie ładunku - w sześciu niezależnych ładowniach w półkolistych "ramionach" statku - redukuje obciążenia wywierane przez niego na konstrukcję frachtowca przy starcie, lądowaniu oraz innych bardziej dynamicznych manewrach. Dzięki temu ogranicza się zmęczenie materiału i YX-1980 sprawuje się przy kolejnych przeglądach znacznie lepiej, niż inne jednostki podobnej klasy.

Nie tylko kwestię ładowni rozwiązano w YX-1980 innowacyjnie. Odstępstwem od tradycyjnego schematu aranżacji wnętrza jest też kajuta dla załogi. Umieszczono ją w bezpośrednim sąsiedztwie kokpitu i połączono z nim drzwiami w jego bocznej ścianie, dzięki czemu zbudzony ze snu kapitan może dosłownie w kilka chwil pojawić się na mostku. Symetrycznie z drugiej strony kokpitu zaplanowano pomieszczenie kontrolne komputera astronawigacyjnego. Na samym mostku znajdują się fotele dla obu członków załogi otoczone konsoletami pozwalającymi im na kontrolę wszystkich systemów pokładowych, w tym działek laserowych, którymi zawiaduje zwykle drugi pilot. Jest tu też rampa pozwalająca na opuszczenie statku, oraz główne wyjście do obwodowej "galerii" (zwanej czasem "promenadą"), którą można podążyć na boki - do ładowni i w kierunku pomieszczeń silnikowych - lub skierować się wzdłuż centralnego kadłuba statku. Tu po obu stronach rozmieszczono jednoosobowe kajuty dla pasażerów, a już na samej rufie - dwie toalety oraz wspólne pomieszczenie kuchenno-rekreacyjne. Stąd również można dostać się do pomieszczeń inżynieryjnych, dających dostęp do szeroko rozmieszczonych głównych silników frachtowca.

YX-1980 został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu bezpieczeństwa jego załodze, pasażerom i ładunkowi - stąd wspomniane już rozproszenie jego głównych systemów, ale też i bardzo mocny pancerz oraz dość silne jak na jednostkę tej klasy osłony. Seryjnie montowane jest też na nim uzbrojenie, zgodnie z zasadą, że dużo trudniej atakuje się cel, który jest się w stanie odszczekiwać, nawet, jeśli tylko symbolicznie. Jeśli dodamy do tego przyzwoitą prędkość i dużą zwrotność, nie okaże się zaskakującym, że jednostka ta stała się już krótko po rozpoczęciu sprzedaży jednym z najpopularniejszych lekkich frachtowców swoich czasów, godnym następcą YT-1300 i VCX-350 - zwłaszcza, że trafiła w dość niespokojny okres historii Galaktyki.