Far*Reach to bardzo popularna linia statków zwiadowczych Loronara, wykorzystywanych przede wszystkim do wytyczania nowych tras nadprzestrzennych oraz odkrywania i wstepnego badania planet (nazwę Far*Reach można przetłumaczyć na "dalekosiężny", a gwiazdkę zinterpretować jako wskazanie na podróże międzygwiezdne). Far*Reach IV PQR jest natomiast w tej serii jednostką najciężej uzbrojoną i najlepiej przystosowaną do stawiania czoła rozmaitym niebezpieczeństwom, jakie mogą czyhać na niezbadanych terytoriach. Z tego względu była ona wariantem cieszącym się dużym powodzeniem w Imperialnym Korpusie Zwiadowczym.

Loronar Far*Reach IV PQR charakteryzuje się dużymi rozmiarami - przebijając nawet imperialny statek zwiadowczy Mesensa - oraz wysoką ładownością. Bez problemu jest w stanie zabrać na pokład zapasy na pół roku dla sześcioosobowej załogi, śmigacz do prowadzenia zwiadu na powierzchni planety, zestaw droidów badawczych oraz praktycznie każde inne wyposażenie, jakie tylko może być potrzebne. Poza wygodnymi kajutami dla zwiadowców (dla dowódcy i pilota na dziobie zaraz za mostkiem, dla pozostałych czterech członków załogi - na rufie w pobliżu maszynowni), ładownią i hangarem, w jego wnętrzu znajduje się też sporych rozmiarów wspólne pomieszczenie rekreacyjne, a także warsztat w którym można dorobić lub przerobić części zapasowe, czy też po prostu zabijać czas majsterkowaniem.

Statek dysponuje czterema działkami laserowymi, które mogą być wykorzystane zarówno do samoobrony, jak i do "agresywnych negocjacji" z nowoodkrytymi prymitywnymi cywilizacjami na badanych planetach. Jednostka nie jest może wyjątkowo silnie opancerzona, charakteryzuje się za to, mimo sporych rozmiarów, dość wysoką zwrotnością i przyzwoita prędkością. Prędkość w nadprzestrzeni nie jest może zachwycająca, ale w tym przypadku ważniejsza jest precyzja nawigacji i wrażliwość czujników masy, na co załogi tej jednostki nigdy się nie skarżyły. Ponieważ wiele skoków podczas misji badawczych wykonywanych jest w dużym stopniu na ślepo, Far*Reach wyposażono w "czarną skrzynkę" - autonomiczny moduł sprzężony z komputerem nawigacyjnym, nagrywający dokładne koordynaty i przebieg wszystkich skoków i pozwalający na odtworzenie całej podróży statku oraz umożlwiiający powrót po własnych śladach nawet w przypadku, gdyby komputer nie był w stanie odnaleźć się w nieznanej okolicy. Skrzynka może też być bez wiekszych problemów wymontowana w przypadku konieczności opuszczenia pojazdu zwiadowczego i pozwala w takiej sytuacji ocalić cenne dane uzyskane podczas podróży.