Sienar IPV-1 to szybki, dość dobrze opancerzony patrolowiec krótkiego zasięgu, będący najliczniejszą jednostką bojową w kosmicznych siłach zbrojnych Imperium. Jego zadania obracają się wokół sprawdzania ładunku przewożonego przez frachtowce i powstrzymywania działań ewentualnych przeciwników (zwłaszcza piratów i drobnych rzezimieszków) do czasu nadejścia posiłków z instalacji orbitalnych, a także niszczenia najczęściej spotykanych jednostek pirackich, czyli uzbrojonych lekkich frachtowców.

Jako że jego zadaniem jest patrolowanie i służba celna, IPV nie posiada napędu nadprzestrzennego - musi więc polegać na swoich silnych silnikach konwencjonalnych, aby złapać ścigane okręty zanim wejdą w nadprzestrzeń. Jak na statek tej wielkości, SPC jest niesamowicie zwrotny, a kiedy sytuacja robi się bardziej ostra, dzięki silnym osłonom może nawiązać równorzędną walkę nawet z kilkoma myśliwcami (oczywiście jeśli nie są to np. B-wingi). W przypadku spotkania z większymi jednostkami wroga IPV zyskał zaś renomę pojazdu, który jeśli nie potrafi pokonać danego przeciwnika, to z pewnością jest w stanie przed nim uciec - choć pewnym wyjątkiem od tej reguły może być niestety krążownik typu Carrack.

IPV-1, zwane też czasem monitorami lub "fregatami patrolowymi", służą zazwyczaj w układach o dość dużym stopniu bezpieczeństwa, które nie muszą być chronione przez większe siły zbrojne. Ich załogi przez fakt dłuższego pozostawania w jednym miejscu często dobrze znają się z przedstawicielami lokalnych władz - co oczywiście często prowadzi do powstawania swoistych układów korupcyjnych lub "wymiany przysług". Nierzadko załogi IPV czują się bardziej związane z lokalnym środowiskiem politycznym lub biznesowym niż ze swoją macierzystą Imperialną Służbą Celną. Z drugiej strony, często na pokłady IPV trafiają młodsi oficerowie chcący się wykazać i znaleźć drogę do szybkiego awansu, lub też starzy i zgorzkniali służbiści, którym nie powiodło się w szerszym świecie lub popadli w niełaskę i zostali zesłani na patrolowce. Cała ta mieszanina postaci i charakterów regularnie bawi się w berka z przemytnikami, którzy starają się podczas inspekcji rozgrywać zarówno wzajemne niechęci przedstawicieli sił porządkowych, jak i odwoływać się do ich innych pomocnych cech charakteru. Stąd też charakterystyki poszczególnych dowódców patrolowców wraz z ich zwyczajami i poglądami są wśród niezależnych przewoźników bardzo poszukiwanym towarem.

Sam projekt tego patrolowca nie zmienił się w zasadzie od czasów Starej Republiki: IPV-1 Sienara to ulepszona i nowocześniej wyposażona wersja patrolowca IPV budowanego przez Republic Sienar Systems. Ciekawa jest zresztą historia samego skrótu IPV: z początku oznaczał on "Samodzielny Pojazd Patrolowy" (Independent Patrol Vehicle), by po nastaniu Imperium przekształcić się w "Imperialny Pojazd Patrolowy" (Imperial Patrol Vehicle). Oprócz wykorzystywania patrolowców w służbie celnej, z początku niektóre jednostki Marynarki Imperialne używały ich w charakterze jednostek eskortowych - bądź to przenoszonych na pokładach Gwiezdnych Niszczycieli typu Imperial, bądź też po prowizorycznym zainstalowaniu na nich hipernapędu.

W późniejszym okresie galaktycznej wojny domowej Sienar zbudował nieco powiększoną odmianę tej jednostki - dzięki długości kadłuba zwiększonej do 150 metrów mogła ona zabierać na pokład większy oddział abordażowy, a także łatwiej było pomieścić na niej więźniów i zarekwirowany towar. Patrolowce systemowe to stały element życia wszelkiego rodzaju pilotów cywilnych - czy to legalnych przedsiębiorców, czy przemytników. Ci pierwsi zazwyczaj ze spokojną rezygnacją poddają się kontroli, ci drudzy zaś albo uciekają, albo ćwiczą swoje zdolności aktorskie i skuteczność ukrycia kontrabandy w obliczu oficerów Imperialnej Służby Celnej.