Okręt nazwany imieniem jednego z najbardziej znanych dowódców Marynarki Imperialnej wszedł do służby około 100 lat po bitwie pod Endorem, kiedy to jego patron po raz pierwszy objął dowództwo jednostki podobnej klasy - Chimery, Gwiezdnego Niszczyciela typu Imperial. Krążownik ten może być również uznany za ideowego następcę ISD, jako że został zbudowany z przeznaczeniem na podstawowy okręt liniowy nowego Imperium, rządzonego przez imperatora Roana Fela.

Gwiezdny Niszczyciel typu Pellaeon jest nieco krótszy od swoich ideowych pierwowzorów, zachowuje jednak zbliżoną kubaturę dzięki bardziej "pękatej" sylwetce. Zmiana kształtu kadłuba jest przede wszystkim skutkiem prac nad maksymalnie efektywnym rozmieszczeniem uzbrojenia - dzięki stożkowatej budowie okrętu większość jego broni jest w stanie prowadzić ogień zarówno do przodu, do góry jak i na boki okrętu z szerokim zakresem wychyleń. Ma to znaczenie szczególnie wobec faktu postawienia w uzbrojeniu tej jednostki na jakość - ilość artylerii nie jest bowiem szczególnie imponująca, ale jej siła przyprawiłaby o zawrót (lub ból) głowy każdego dowódcę z epoki galaktycznej wojny domowej. Poza turbolaserami, Pellaeon posiada silne działa jonowe pozwalające na obezwładnianie przeciwników bez zagrożenia ich zniszczeniem, a także solidną baterię wyrzutni rakiet, przydających się zwłaszcza do ataków na cele o większej powierzchni, obiekty naziemne lub do niszczenia bądź osłabiania osłon wroga.

Okręt jest solidnie opancerzony, a jak na jednostkę swojej klasy posiada dość mały przekrój boczny, co zmniejsza jego wrażliwość na ogień nieprzyjaciela. Na pokładzie przenosi cztery dywizjony myśliwców - standardowo są to myśliwce typu Predator, cumowane w hangarach na specjalnych wysięgnikach, co pozwala na zaoszczędzenie powierzchni hangarowej i garażowanie dodatkowo innych jednostek. Każdemu krążownikowi przysługuje z reguły sześć promów kosmicznych, jednak jego lądowiska przystosowane są do obsługi wielu maszyn dowolnych typów, w tym barek desantowych. Zgodnie z tradycją sięgającą ponad stulecia, wlot do hangarów umieszczony jest w dolnej powierzchni kadłuba, celem ułatwienia manewrów i uproszczenia procedury dokowania przyjmowanych jednostek zrezygnowano jednak z klasycznych od czasów Venatorów i Victory olbrzymich "otworów w podłodze" na rzecz "okna" podobnego jak na krążownikach kalamariańskich, skierowanego jednak do przodu - rozwiązanie to przypomina nieco pojedynczy wlot powietrza umieszczany pod kadłubem niektórych myśliwców atmosferycznych.

Gwiezdne Niszczyciele typu Pellaeon zostały zbudowane przy wykorzystaniu najnowszych zdobyczy techniki i przystosowane są do działania jako okręty flagowe zgrupowań floty. Większe formacje mogą liczyć nawet do kilkudziesięciu okrętów tego typu, tworzących trzon potężnej linii bojowej "obudowany" lekkimi krążownikami, fregatami i korwetami. Po przejęciu władzy w Imperium przez Sithów przewodzonych przez Dartha Krayta, jednostki te znalazły się w składzie zarówno sił lojalnych imperatorowi, jak i Lordowi Sithów. W związku z tym brały udział zarówno w akcjach przeciw okrętom Sojuszu (w tym krążownikom typu Scythe), jak i jednostkom do niedawna sprzymierzonym. Jedną z lepiej znanych jednostek tego typu był pierwszy Imperious, na pokładzie którego zaplanowano obalenie imperatora Roana Fela. Imię to otrzymał również nowy typ okrętu, będący wersją rozwojową Pellaeona - Gwiezdny Niszczyciel typu Imperious.